ఎళ్ళిపోయినాది...! విశ్వ..!

మూడేండ్లు మనసారా ప్రేమించి పెద్దోళ్ళనెదిరించి మూడు ముళ్ళేసినా...
నూరేండ్లు సుఖంగా కలిసి బ్రతకాలని ఎంకన్న సామికి పదే పదే మొక్కినా...

మూడంతస్తుల మేడ కట్టి పెళ్ళాం పిల్లలతో కాపురముండాలని కలలు కనినా...
పెళ్ళాం నెలతప్పినాదని డాక్టరమ్మ సెప్తే సంబరంతో ఎగిరి గంతులేసినా...

ముడోనేల నుండి నెలలు నిండే దాకా కాలు కందనీకుండా జాగ్రత్తా సూసుకొనినా...
పుట్టబోయే నా బిడ్డకు ఏలోటు లేకుండా సూసుకోనీకి ముందే అన్నీ కొనిపెట్టినా...

బిడ్డ పుట్టినాక తల్లీ బిడ్డా సల్లంగుండాలని రాములోరి గుడిలో పూజలు సేసినా...
కాని రాములోరు నన్ను సల్లంగ సూడలే... ఎంకన్న సామికి నా మొర వినబడలే...

కళ్ళు తెరవని పసి కూనను నా సేతుల్లో పెట్టి, నా ప్రాణం కళ్ళు మూసినాది...
కన్న బిడ్డను ప్రాణంగా సూసుకోమని సెప్పి నన్నొదిలి ఎళ్ళిపోయినాది...! విశ్వ..!