అంతం...! విశ్వ..!

తన ప్రాణాన్ని పణంగా పెట్టి మరో ప్రాణానికి జన్మ ప్రసాదించే తత్వం స్త్రీ జాతికే అంకితం...
నరక యాతనను స్వర్గ సౌఖ్యంగా భరించి అమ్మ అనే పిలుపుతో తరించే స్త్రీ మూర్తికి వందనం...

అమ్మ మమతానురాగాలను గోరు ముద్దలుగా మలచి మనకు అందించే అమృత హస్తం...
అన్నయ్యా...! అని నోరారా పిలిచే ప్రేమతత్వం, ఆటపట్టించే చిలిపితనం చెల్లెమ్మ మనస్తత్వం...

ముట్టుకుంటే కందిపోయే స్వచ్చమైన సున్నితత్వం, మాటంటే తట్టుకోలేక కన్నీరు కార్చే మచ్చలేని అమాయకత్వం...
కష్టసుఖాలలో సహధర్మచారిగా కడవరకు తోడుగ నిలిచే నమ్మకత్వం, ప్రియుని యెదలో ప్రేమగ పలికే కవిత్వం...

కష్టాలలోయలో ఉన్నవారిని చూడగనే కరుణతో కరిగే హృదయం, దేవతాది గణాలు భక్తితో కీర్తించే స్త్రీమూర్తి దేవాలయం...
బ్రహ్మయ్యా...! అంతటి దైవసమానమైన స్త్రీ జాతిపై ఎన్నో అరాచక క్రీడలు, ఏమిటి ఈ ఘోరం...

జన జీవన స్రవంతిలో స్వేచ్చగా సంచరించలేని సగటు స్త్రీ దుర్గతి వర్ణనాతీతం, ఎవరు చేసినది ఈ నేరం...
పురుషాధిక్య సమాజంలో పురుషాహంకారానికి బలి పశువుగా మగ్గుతున్న స్త్రీ మూర్తి సమస్యలకు ఎక్కడ ఉంది పరిష్కారం...

కామంతో కళ్ళు మూసుకుపోయి వావి వరసలు మరచి తీర్చుకొనే అత్యాచారాల కామ దాహం, ఇదేనా మన సమస్కారం...
ప్రేమతో ఉన్మాదులుగా మారి అభం శుభం ఎరుగని బాలికలపై అమానుష దాడుల మారణ హొమం, ఇదేనా మన ఘన కార్యం...

కనిపించే ప్రతి స్త్రీ మూర్తిలో కనిపెంచిన మాతృ మూర్తిని చూడలేని మనిషికి మృగానికి ఎక్కడ ఉంది వెత్యాసం...
కోమల కమల నయానాలలో విషాద అసృవులను నింపానని విర్రవీగే మతిచేలించిన వాడి జీవితం కాదా పరిహాసం...

అనంతమైన జీవన్మరణ చెక్ర వ్యుహపు వలయంలో సంధించే ప్రశ్నల అస్త్రాలకు ఎక్కడ ఉంది అంతం...
అనంత ప్రాణ కోటికి మూలమైన స్త్రీ జాతిని గౌరవించి, జీవితాంతం రక్షించుకొనుట ఒక్కటే ఈ దారుణానికి అంతం...! విశ్వ..!